باعث شود مشتری اطلاعات بیشتری درخواست کند.با سؤالاتی مانند «اگر بتوانم به شما نشان دهم که چگونه از محصول استفاده کنید، آیا علاقه‌مند هستید که در مورد آن بیشتر بدانید؟» بدون توجه به اینکه رودررو می‌فروشید و یا از طریق تلفن، ایمیل یا هر روش تبلیغاتی دیگر، این قدم اول موثر است.2- پیشنهادی تنظیم کنید:وقتی پیشنهاد خود را طراحی می‌کنید، گزینه‌های مختلف با قیمت‌های مختلف را در آن قرار دهید.خود محصول و یا بسته ای شامل محصول همراه چیزهای اضافه و مکمل با قیمت بیشتر.برخی از فروشندگان حرفه‌ای همة گزینه‌ها را معرفی می‌کنند، درحالی‌که بقیه ابتدا گزینة گران‌تر را معرفی می‌کنند و اگر مشتری نسبت به قیمت حساسیت نشان داد ، گزینة‌ ارزان‌تر را نیز معرفی می‌کنند.3- مطالب سازماندهی شده‌ای ارائه کنید:از روش «جلب توجه، ایجاد علاقه ، ایجاد اشتیاق و دعوت به اقدام» پیروی کنید.مشتریان هدف خود را از محصول آگاه کنید و کنجکاوی آنها را نسبت به محصول تحریک کنید ، مزایای آن را نشان دهید و فروش را انجام دهید.راه حل جایگزین دیگر، روش«طرح مسئله، آشفتن و ارائه راه‌حل» است. مشکلی را برای افراد مطرح کنید و در مورد موضوع برند محسوب می شوند و چگونه استفاده صحيح از جايگيری تبعيت می کند. ديديم که آگاهی برند هم مبنای بازشناسی دارد و هم مبنای به يادآوری، بسته به اينکه آيا در اکثر موقعيت های خريد مصرف کننده برند را می بيند و يک نياز را به ياد می آورد، يا اينکه با بروز يک نياز برند به يادآورده می شود. سرانجام اينکه ديديم استراتژی تلقی برند به ميزان درگيری مردم با تصميم خريد بستگی دارد که از منظر ريسک و انگيزش های محرک رفتار خريد در يک گروه محصول تعريف می شوند.اگر قرار باشد مجموعه ای از برندهای بزرگ بريتانيايی جمع آوری شوند، اندرکس در جايگاه برترين ها قرار می گيرد و به حق شايسته جايگاه ‘فوق برند’ می باشد. با اين وجود بايد گفت بطور شهودی عجيب است که يک برند کاغذ توالت بتواند چنين افتخاری را نصيب خود کند. به نظر نمی رسد احترامی را که مصرف کنندگان برای اين برند قايل می شوند با کاربرد خود کالا نيز تناسب داشته باشد! ادعای ما اين است کهدر اين نمونه تاريخی چنين اعتباری عمدتا از سگ لابرادوری حاصل می شود که از سال 1972 در تبليغات تلويزيونی اندرکس حضور دارد.موفقيت اندرکساندرکس بزرگترين و پر فروشترين برند بازار است و شکلات است، پس بستنی های شکلاتی نستله کرانچ چه هستند؟ کمی فراتر از اين، فرد چگونه با اين واقعيت مواجه می شود که نستله در بسياری کسب و کارهای ديگر نيز بوده و هست، مواردی همچون شراب، خامه های غير-لبنی و غذاهای يخ زده (تحت برندهايی مانند برينگر ، کارنيشن و فيندس )؟ و جنبه های ناملموس تر تصوير شرکت چطور (به بريچ و کوتر ، 1991؛ هچ و شولتس ، 2001 رجوع کنيد)؟ در واقع اينها محور توجه اين مقالع هستند: استراتژی های برندسازی که به مديران کمک می کنند دريابند چه موقع و چطور يک برند را بسط و قبض دهند.فکر کردن در باره استراتژی های برندسازی درون يک سلسله مراتب برند، چگونگی کاربرد نام های برند را توجيه می کند و انجام آن پيش از بررسی چگونگی بسط يا قبض يک برند الزامی است. آيا به درک استراتژی برند نستله کمک می کند؟ اگر شخص در پی اين باشد که نستله را بعنوان يک برند در يکی از دسته بندی های سلسله مراتبی بگنجاند، نه. اما به شناخت روش های گوناگونی که نستله نام آنها را بکار می گيرد کمک می کند. آنها آن را بعنوان يک برند منفرد در گروه محصول شکلات مورد استفاده قرار می دهند؛ از آن بعنوان يک برند گروهی در گروه چگونگی رويکرد خود نسبت به ارتباطات بازاريابی برند راهنمايی کنند. اين موضوعات تا حدود زيادی در مقاله مديريت تبليغات استراتژيک (پرسی و اليوت، 2005) مورد بحث قرار گرفته اند، اما ارزش توضيح بيشتر را دارند. موضوع درگيری از آن جهت اهميت دارد که بر آنچه که برای فرآوری موفقيت آميز يک پيام مورد نياز است تاثير می گذرد. انگيزش بسيار حياتی است چون تعيين می کند مزيت چگونه بايد در تبليغات برند مورد استفاده قرار بگيرد.درگيری نشان دهنده درجه ريسکی است که آدم ها به هنگام تصميم گيری بر سر خريد يا استفاده از يک محصول يا خدمت در نظر می گيرند (رجوع کنيد به نلسون ، 1970). اين تصور ريسک را می توان از جهات ريسک روانی يا ريسک مالی مد نظر قرار داد، اما در هر يک از حالات دقيقا با مخاطب هدف مرتبط خواهد بود. برای اکثر ما، خريد موردی لباس يک تصميم نسبتا با درگيری پايين است. هزينه زيادی نخواهد داشت و ما معمولا برای جلب رضايت خودمان لباس می پوشيم. البته برای نوجوانان اينگونه نيست. برای آنها، مفهووم زيادی دارد و باعث می شود انتخاب موردی لباس به يک تصميم با درگيری بالا تبديل شود. آنها به هيچ قيمت حاضر نمی شوندچيزی را